बिचरा म

 

बिचरा म
मेरो के दोष
पापी त यो मन रहेछ,
अनायासै ,
जो-कोहिलाई मन, पराइदिन्छ।

काली होस् , या गोरि होस्,
अग्लि होस्,या पातली होस्,
यी
नजरले देखिदिन्छ,
मस्तिष्कले सोचिदिन्छ,
अनि मन,
यो मनले पनि मन पराइदिन्छ,
बिचरा म
मेरो के दोष
पापी त यो मन रहेछ,
अनायासै ,
जो-कोहिलाई मन, पराइदिन्छ।

रुपवाली होस्, या गुणवाली होस्,
मनवाली होस्, या धनवाली होस्,
यी
नजरले देखिदिन्छ,
मस्तिष्कले सोचिदिन्छ,
अनि मन,
यो मनले पनि मन पराइदिन्छ,
बिचरा म
मेरो के दोष
पापी त यो मन रहेछ,
अनायासै ,
जो-कोहिलाई मन, पराइदिन्छ।

कलेजमा बस्दा होस्, या क्याफेमा पस्दा होस्,
मन्दिरमा छिर्दा होस्, या तक्दिरलाई  पिर्दा होस्,
यी
नजरले देखिदिन्छ,
मस्तिष्कले सोचिदिन्छ,
अनि मन,
यो मनले पनि मन पराइदिन्छ,
बिचरा म
मेरो के दोष
पापी त यो मन रहेछ,
अनायासै ,
जो-कोहिलाई मन, पराइदिन्छ।

इतिहास रचेरै मर्ने हो......!

.

.

.

मर्नु त एकदिन छदैछ भने,
इतिहास सारा रचेरै मर्ने हो,
गर्नु त एकदिन छदैछ भने,
पाखुरा दह्रा बनाई गर्ने हो ।

.

.

.

आमा ...!!

त्यो प्रेमिल,
स्वर्णगिरिको शिखरबाट,
चन्द्रमा टिपि,
तिम्रै चुल्ठो सजाइदिउँला,
सुर्जे टिपि,
फुलिमा उनिदिउँला,
ती सारा-सुनौला ताराहरुलाई,
तिम्रै सिँगारका खातिर खटाउँला,
बरु, सारा ब्रह्माण्डै रित्तिजाओस्,
सारा जगतैमा अन्धकार छाओस्,
म त स्वार्थी,
दुनियाँको के को मतलब,
मेरो दुनियाँ जो तिमी नै त हौ,
प्रिय-आमा ....!!